Yazar: Aslı ErdoğanKitap: Kırmızı Pelerinli Kent
Yayınevi: Everest Yayınları
Basım Yılı: Eylül 2012
Sayfa Sayısı: 144
Puanım: ★★★★★★☆☆☆☆
2015'in ilk gününden herkese merhaba:) Eski bir yılı geride bırakarak hayallerimizin, yapılacaklar listemizin ve dileklerimizin dolu dolu olduğu yeni bir yıla adım atmış bulunuyoruz. Umarım herkesin dileklerinin gerçekleşeceği sağlık, huzur, mutluluk ve başarı dolu bir sene olur 2015 yılı dedikten sonra eski seneden bir kitap yorumumla devam ediyorum.
Yine önceki şenlikten okuduğum bir kitap. Aslı Erdoğan'ın okuduğum ilk kitabı, kitapçımın tavsiyesi üzerine sırf şenlikte okumak için almıştım bu kitabı. Zaten ilk bakışta kapak tasarımları birbirinden farklı renkleriyle göz dolduruyor, kitabın içi de bir o kadar şaşırttı beni. Türk yazarların Türkiye'yi anlatmalarına alışmışız hep, Aslı Erdoğan ise gitmiş Brezilya'nın Rio de Janeiro şehrini anlatmış kitabında, hem de sanki o şehrin her bir karesini biliyormuşçasına fazlasıyla iyi anlatmış. Kitabı bitirdikten sonra yazarın biyografisine baktığımda gördüm ki gerçekten de Brezilya'da yaşamış yazar, yoksa o şehri böylesine iyi bir anlatımla anlatamazdı diye düşünüyorum. Fazlasıyla kasvetli olan kitapta, Rio'nun karanlık yüzünü karakteri Özgür'ün ağzından anlatıyor Aslı Erdoğan. Yani tahmin edilenin aksine televizyondaki gezi programlarında gördüğümüz o renkli, cıvıl cıvıl ve hareketli Rio yok bu kitapta. Tam tersine karanlık, yoksulluğun ve kötülüğün kol gezdiği, arka sokaklarında tekinsiz insanların dolaştığı bir Rio ile karşı karşıyayız.
Kesinlikle özgün ve akıcı bir dili var yazarın ama kitabın konusunu beğenemedim. İnsanı Rio'dan soğutan, yalnızlık kokan ve şehrin varoşlarını anlatan iç karartıcı bir kitap bu, bu nedenle aynı şekilde depresif bir zamanınızda okumanız belki de daha iyi olacaktır.
Yine önceki şenlikten okuduğum bir kitap. Aslı Erdoğan'ın okuduğum ilk kitabı, kitapçımın tavsiyesi üzerine sırf şenlikte okumak için almıştım bu kitabı. Zaten ilk bakışta kapak tasarımları birbirinden farklı renkleriyle göz dolduruyor, kitabın içi de bir o kadar şaşırttı beni. Türk yazarların Türkiye'yi anlatmalarına alışmışız hep, Aslı Erdoğan ise gitmiş Brezilya'nın Rio de Janeiro şehrini anlatmış kitabında, hem de sanki o şehrin her bir karesini biliyormuşçasına fazlasıyla iyi anlatmış. Kitabı bitirdikten sonra yazarın biyografisine baktığımda gördüm ki gerçekten de Brezilya'da yaşamış yazar, yoksa o şehri böylesine iyi bir anlatımla anlatamazdı diye düşünüyorum. Fazlasıyla kasvetli olan kitapta, Rio'nun karanlık yüzünü karakteri Özgür'ün ağzından anlatıyor Aslı Erdoğan. Yani tahmin edilenin aksine televizyondaki gezi programlarında gördüğümüz o renkli, cıvıl cıvıl ve hareketli Rio yok bu kitapta. Tam tersine karanlık, yoksulluğun ve kötülüğün kol gezdiği, arka sokaklarında tekinsiz insanların dolaştığı bir Rio ile karşı karşıyayız.
Kesinlikle özgün ve akıcı bir dili var yazarın ama kitabın konusunu beğenemedim. İnsanı Rio'dan soğutan, yalnızlık kokan ve şehrin varoşlarını anlatan iç karartıcı bir kitap bu, bu nedenle aynı şekilde depresif bir zamanınızda okumanız belki de daha iyi olacaktır.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder